Bir Gün Sonram Şiiri - Ali Gençay

bir kez daha aştı güneş tepemden
biraz daha yaşlandım, derinden
göz kapaklarıma çizdiğim şafak
atmak üzere gün dönmeden
kırık bacağıyla bir sandalye
çıkardığım urbaları kaldıramaz halde

şimdi yine yalnızlığa soyunacağım
yine üşüyeceğim yokluğunla
ezbere bildiğim tüm şarkıları
dolayacağım dilime
bak yine hüzün buldu beni
oysa ne kadar yakışırdı
gülünce dudakların, açan karanfille

yırtıyorum sayfayı orta yerinden
kırıyorum kalemimi belinden
oysa acı çekiyorum kime ne
yıldızları saydım onlarda bitti
şimdi saçlarında sıra yastığıma dökülen
sen geldiğinde aynı yerde
gittiğinden beri silkelemedim bile

üşüyorum sevgilim
bacaklarımda sıtmadan beter titreme
en son paramla aldığım güzüne
yakacak pabucum kalmadı
sığındım kedi gibi yanmasa da ta dibine
uyuyacağım gözlerimde ağır gece
uyanacağım güneş tenime değince
üşüyorum sevgilim
yüreğimde hayaller sensizce
yıkılıyor hayat yerle bir, zelzele