Bir Gün Sende Anlıyacaksın

Bir gün sende anlıyacaksın
Senenin dört mevsim olduğunu,
Bir gün sende anlıyacaksın,
Güneşin tozpembe doğup, simsiyah battığını.
Zaman öyle çabuk geçer ki, anlıyamadığımız,
Bir bakarsın,
Güneş henüz yeni doğuyor,
Solmaz gibi görünen, ümitlere benzeyen
Tozpembe, ufuktan.
Güvenme hayata hiçbir zaman
Kar ovalara bile yağar...
Bir bakarsın güneş tepende,
Ağaçlar yemyeşil yemiş dolu üzerleri
Çark gibi döner insanlar
Ağaçlar etrafında.
Hasat alınmış
Birde bakarsın, samandır geride kalan.
Ufuk kızıldır, tablo bitmiş
Fırça son kere oynar
Bir tek ağaçlar kalır gerilerde
Kızıl alevlerle yanan.
Ve sen o zaman anlarsın işte,
Hayat boş, her şey yalan...