Bir gün sen doğacaksın Şiiri - Nejla Turan

Gün mü aymış?
Bilmem hiç haberim olmadı.
Doğmuş mu güneş?
Hani, hangi bulutun arkasında?
Çok uzak derler bilirim,
Belki de Kaf Dağı’nın ardında.
Zümrüt-ü Anka taşır mı kanadında güneşi?
Güneş parlar mı benim gülüşümle?
Sahi, gülmek masallarda değil miydi?
Razıyım tebessüme görsem güneşi...

Belki de bir rüyanın içinde saklıdır sabah,
Belki de yitik zamanın kıyısında.
Karanlık, yorgan misali örtmüş üzerimi,
Her ışık kırıntısı düşlerime sığınır.

Ay da küskün gibi, yıldızlar da sessiz,
Geceyle dost olmuş yalnızlık.
Ama içimde bir umut ırmağı var hâlâ,
Akıp gider gizlice, kurutmadan beni.

Ve bilirim, bir gün
Güneş değil de sen doğacaksın gönlüme.
O vakit ne Kaf Dağı uzak,
Ne de masallar yabancı gelecek bana.

Nejla Turan