Bir Gün Sen De Yorulursun

Bir gün sen de yorulursun.
Durgun su gibi durulursun.

Vazgeçersin koşuşturmaktan,
Herkese gülücükler dağıtmaktan,
Seni anlayamayanlardan,
Hal hatır sormaktan.

Hayatın yükünü kaldırmaktan,
Çöker zayıflamış omuzların.
Enkaz altında kalır duyguların.
Kırılmış dal gibi olur sevdaların.

Uzaklara dalar balıksı gözlerin.
Çıkış yolu arar dert ortağı ellerin.

Ve bir gün
Bütün yüklerini atarsın bir kenara.
Kurtulursun sana ağırlık veren ne varsa:
Acılarından, kanayan yaralarından.

Ve bir tüy gibi
Hafif hissedersin kendini.
Uçarsın uzak,insancıl kentlere;
Sana ayak bağı olanların seni göremeyeceği;
Gönlünün istediği, gönüldaş yerlere.
Hem de sayamayacağın kere.

Ve bir gün
Uçarsın uzak,insancıl kentlere;
Sana ayak bağı olanların seni göremeyeceği,
Gönlünün istediği, gönüldaş yerlere.
Hem de sayamayacağın kere.