Bir gün öleceğimden emin değilim

Bir gün öleceğimden emin değilim
Çünkü 70’li bir gök altında Stassi gri
Porsuk delikanlı adım başı
Sığırcık yapraklı kavaklar
Boz arsız ve bungun
Es Es Es Ki Ki Ki diye patlayan
Takır takır bir Pazar
Dibine vurdum hiçliğin
Büyümedim bir daha

Bu şehir değil tırstığım aşırı gölgen
Yoksa anlaşırım ben onunla ne ki
28’den önce 10 giderdi Vişneliğe mesela
Ya da doktorun bahçesi Kınav sokak Yeni sinema
Evrene deliklitaştan girilirdi
Oysa fısıldıyor aşırı gölgen
Boz arsız ve bungun
“İçinden zaman geçer insanın”

Bir gün öleceğimden emin değilsem
İdrisyayla yolunda Kırka’ya doğru
Dağ taş bor, uzak akrabam, yıldız tozu
Başkanı akciğer kanseri, alkolik doktoru
Senin yüzünden hemşerim
Kireç odan, güleç yüzünden
Çocuklar yüzünden temmuzda
Saçları güneş kokulu kuzguni
Yolda para bulan
Pıhtılaşmış aşklar,
Sokak sokak ilenen bu şehir yüzünden
Ya da çoktan öldüğümden bindokuzyüzyetmişdokuzda