Geceler boyu süren yalnızlığıma inat
Senin sevgini söküp atacağım bir gün içimden
Gözlerim ağlamayacak artık bir hiç uğruna
Ellerimse kimsenin elini tutmayacak kolay kolay
***
Bir gün ama bir gün öğreteceğim kalbime
Yaşanan acı günleri unutmayı ve güzel günleri
Sesini duyunca titreyen dizlerime
Bir gün öğreteceğim yeniden yürümesini
***
Senden sonra nefes almıyorum sanma
Güneş yeniden doğuyor karanlık geceden sonra
Yıldızlar bir yanıp bir sönerken o masmavi gökyüzünde
Ben ağlayan gözlerime sensizliği öğreteceğim
***
Öğreteceğim dokunduğun tenime avunmayı
Ve ıslak kaldırımlarda geceyi güne katmayı
Senden uzak şehirde o hasret denilen duyguyu
Bir gün öğreteceğim kanayan yüreğime
***
Ne kadar baksan da göremezsin aynalarda yüzünü
Sesini duymak istemem zorlama kirletirsin gözümü
O iki kelimeden ibaret seni seviyorum sözünü
Bir gün öğreteceğim sana ne anlama geldiğini
***
Kurşun misali delip geçerken içimi
Ağaran saçların tel tel dökülse de aldırma
Azrail gelip kapına dayandığı an
İşte o zaman öğreteceğim sana şerefinle ölmesini
Kayıt Tarihi : 20.10.2010 12:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!