Bir Gün Mezarıma Gelip Ağlayacak

Rüzgarlar esiyor sararmış yapraklar
Dökülüyor mezarıma
Gökyüzünden yağmur damlaları damla damla
Mezarımı ıslatıyor
Kefene sarılı bedenim toprak olmuş
Mezar taşımda bir garip ölmüş yazıyor
Gökyüzündeki yıldızlar gece yarısı mezarımı aydınlatıyor
Karanlık mezarımda azrail üzerime yürüyor
Toprağa bırakılan bedenim yüreğim çürümekte
Sessizliğe ve sonsuzluğa gider bedenim
Kar yağıyor dışarda sevdiklerim üşüyor
Sen yoksun diye ağlıyor sevdiklerim
Mezarımın üzerine gözyaşları yağmur olmuş
Yürekten akıyor gözyaşları
Bakıyorlardı mezarıma gelmiyeceğimi biliyorlardı
Bir garip yaşadı acılarıyla yok olmuştu
Yaşadığı umutları kaderi yıkmıştı
Yüreğindeki acılarla yok olup gitmişti
Yaşarken ağlayıp susmustu hayata
Karanlık gecede sessiz hayata küsüp gitmişti
Bir gün mezarıma gelecek seni bekliyorum diyecek
Gittiğim yere oda gelecek