Bir köy vardı dağın ardı, sis dolu,
Yolları taşlıydı, rüzgârı soğuk.
Elif yaşardı orda, gül goncası,
Bakışı bir başkaydı, sesi bir ılık.
Çoban Hasan her sabah sürüyü alır,
Gönlünü koyardı Elif’in yârine.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta