Biliyorum bir gün çıkıp geleceksin elini ayağını kestim dediğin bu şehire bu çorak yüreğimden gittiğin ilk gün gibi olmayacak döndüğün o gün biliyorum bir gün geleceksin gittiğin o uzaklardan üstün başın dağınık bir bir şekilde ve boynu bükük eğip başını geleceksin gittiğin gibi hoyratlı olmayacak gelişin yüreğin acılarla yüklü Döneceksin bitkin yorgun çaresiz ve kimsesiz tanımayacak bu şehir seni omuzlarında birikecek bedualarım günahların ve bunca haksızlığın bedelleri birikecek omuzlarında ve isyan çığlıkları başlayacak yüreğimi öldürdüğün bu şehire döndüğün de avaz avaz bağıracaksın göz yaşları içinde süzülüp yanaklarından toprağa düşecek göz yaşların belki ilk defa ağlayan sahte gözlerin olmayacak ve sahte göz yaşların değil yüreğin olacak o an yüreğin yanacak ve anlayacaksın kabullenecek olmayan o Vicdanın bütün gerçekleri çırılçıplak bir şekilde nefret edeceksin kendinden yaptıklarından ve bütün haksızlıklarından pişmanım diyeceksin biliyorum kimse inanmayacak sana ölürcesine parlayacaksın kendini nefes kesen yürek ağrıları başlayacak yaşamak ağır gelecek biliyorum o kadar ahim var lan üzerinde ölüyorum diyeceksin o gün ve bir adım daha atacak takadin kalmayacak düşeceksin beni düşürdüğün yerde dizlerinin üstüne ve açıp ellerini yalvaracaksın allaha ama o kadar acımasız davrandın ki o kadar merhametsiz gittin ki tövbe haşa ama allah bile duymayacak lan feryadını
Tamamını Oku
