Bir Gün Eskir De Dlında Şiiri - Sedat Emrem

Bir gün eskir de dalında
Zihne hendekler kazılır
Bir resme yüz olur şâir yüreğim...
Eskir bir gün de geçse bin yıl üzre de
Hiç kimseye mektuplar diye yazsam da bir gün
Herkese diye okusam da
Oralı olmasa da kimse
Bir gün eskir taptaze baharlarda...

Bir gün eskir de dalında
Koşumlarımdan süzür yorulmuşluğum
bir resme dalsam ne vakit...
Yorulsam da yâr olsam da her hüzne
Dışarıda aksa da gürül gürül
Duvarlarda tik taksız zaman kırıntıları...
Bir gün, eskir yalpanan anlarda...

Bir gün eskir de dalında
Akrebinde yaralar taşır kol saatleri
Bileklerimde kalır derin izleri
Damarlarıma yol olur sonra
Aklıma geliş saatlerin
Bir gün, eskir yarınlarımda...

Bir gün eskir de dalında
Eskimeyen sözlerimi dar'a çekerler
Suç aleti kalemimde hüküm giyer hüviyetim
Yasaklanan her dilde yayınlanır
gözlerim bir gün
Eskir bir gün kalan ömrümde infaz...
Maktül benim...
Katil benim...
Sanık benim...
Şahit benim...
Eskiyen benim beyaz kağıtlar üzerinde...