Bir Gün Dönerim İzmir’e Şiiri - Hüdai Ülker

İzmir’den ayrılanlar hep,
‘neden ben' derler
ve son yazdan, İzmir’den
bir resimle gezerler.

Kuzeyin buzlu masalları,
donmuş aşklardan söz eder,
oysa izmir’de, ayak izleri bile
bir sevdayı anlatır.

Beni, donmuş gülücükler avutamaz
ve yalınayak gezdiğim sıcak kentime,
buzlu masallar dayanmaz.

Bir gün dönerim İzmir’e,
atarım misinamı denize
ve gevreğin tadını çıkarırım,
beni selamlayan martılarla.

Artık donmuş gülücükler
kandırmaz beni,
çocukluk anılarım yüzüme güler
ve dudaklarımda
kavuşmanın şarkısı vardır.