S. Bir gün dön Şiiri - Enver Ertürk

Unutup sayamadığım,
düşünce ile bölünen karabasanlı
uykusuz gecelerden birinin sabahındayım.
Gözlerim şiş, gözlerim kanlı,
çünkü sensizim, çünkü yalnızım.

Ölüm kötü ölüm yokluk,
ölüm kör kuyudaki sensizlik.
Ya özlemin?
Ölümü özleten,
yaşama arzumu tüketen çaresizlik.

Bir gün dön ama gecikme.
Dön de ayrıldığımız yerde,
kaldığımız yerden başlayalım.
Yeter ki dön de..,
Çatık kaşlarınla karşımda dur,
yumruğunu sık,
iman tahtama, göğsüme vur.
İstersen büyüler yaptır
sürüm sürüm süründür,
dilersen öldür.
Yeter ki dön de
ister kasırga gibi yık savur,
ister çöl güneşi gibi yak kavur.
Ya da hırçın dalgaların yalçın kayaları kırdığı gibi..,
Yok yok.., Meltemin salkım söğüdü okşaması gibi dön.

Yeter ki dön,
bak seninle her şeye razıyım..
Bir zamanlar arkadaşın sevgilin olan,
sevdiğini söylediğin adam..,
Şimdi üzgün,
şimdi kırılmış ezgin..
Şimdi.., Şimdi yaşamaktan bezgin.

Kesintiye uğrayan sevgimiz,
gerçekleşemeyen hayallerimiz için..,
Haydi dön.