Bir gün doğar bir gün ölür

Bir dokunsan yüreğime
Ne çiçek kalır ne bahçe
ellerin yeniden getirir cenneti yüreğime. Doğduğunda üzerine bir perde cekersin ve
zamanla unutulur.
Gün olur cennet yeniden çıkar,
ki o perdeye bir melek dokunur.
O an durur zaman
o an bitmez, işte o an
zaman mekan yer gok hayat memat
umrunda mı olur?
Dün yaşandı,
bugün bitti,
yarın ne var kaderin sofrasında.
Bir gün doğulur bir gün ölünür.
Cenazenin ezanı doğduğunda okunur kulağına .
Bu kadar kısa bir yaşam için ne feda edilir ? Doldurmak için aradaki bu boşluğu
nelerden vazgeçilir?
Bir dokunuşun veriyorsa cenneti ,
cehennemi uzaklarda arama.
Bilmiyorsan sensizliği,
bilmiyorsan cehennemi , cenneti
o zaman sorgulama.
Dokun bana,
ellerinin değdiği her yer
azad olunur cehenneminden.
Şayet
özgür kılmayacaksan sensizlikten bedenimi,
ezanım okunmuş zaten
kıl namazımı.