Umutlarım birer sarkıt olmuş düşmeyi bekliyor saçaklarda
Ve kızıl alevler yükseliyor ıslak şehrimin sokaklarından
Bir gün diyorum yalnızca kendi kendime konuşacağım
Ve bir bahçe yapacağım suyu, acılar diyarından olan
Bir serçeyi hapseder gibi benliğimi demir bir kafese hapsedeceğim
Ve ruhumu, yetim bir çocuğun uçurtmasına takıp uçuracağım
Duvarlarımda, uzak diyarlardan gelen çığlıklar yankılanacak
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta