Umutlarım birer sarkıt olmuş düşmeyi bekliyor saçaklarda
Ve kızıl alevler yükseliyor ıslak şehrimin sokaklarından
Bir gün diyorum yalnızca kendi kendime konuşacağım
Ve bir bahçe yapacağım suyu, acılar diyarından olan
Bir serçeyi hapseder gibi benliğimi demir bir kafese hapsedeceğim
Ve ruhumu, yetim bir çocuğun uçurtmasına takıp uçuracağım
Duvarlarımda, uzak diyarlardan gelen çığlıklar yankılanacak
Uykuyu, göz yaşı ile takas edip, gülmeyi pazara çıkaracağım
07.15 metrosu artık sadece bir hayal olacak
Geç kalınmış bir mesaiye değil ikindi vakitlerine koşacağım
Zaman böyle akıp gidecek ve hep özgürlüğe susayacağım
Unutulmuş bir adam olacak, benden geriye kalan
Söz bitmiş ve sayılı nefesi tüketmiş olacağım
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 20:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ömer Şamil Velioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/06/bir-gun-diyorum-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!