Baktım çevremde kimse kalmamış,
Evleri barkları hep yanmış,
Duvarlarında kalan taşlar yıkılmış,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Tek tek saydım isimlerini,
Gözümün önünde geçen nicelerini,
Görmedim onları hiç bilenlerini,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Anam Babam kardeşim neredeler,
İçinde varmıydı dostlarımı bilenler,
Hayalini dünyada koyup gidenler,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Mezarına vardım çalılar bitmiş,
Yalan dünyada yorulmuş gelmiş,
Sonunda anlamış her şeyi gitmiş,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Düşündükçe gözlerimden yaş akmış,
Yaptıkları her şey dünyada kalmış,
Sevği sayğı yanlarına varmış,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Her mevsimde insanlar ölmüş,
Dünya dönüp onlara küsmüş,
Kara toprak onları gömmüş,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
Mustafa gördüklerine onları sordu,
Onu yakan gönlündeki kordu,
Hak taala bunu böyle buyurdu,
Bir gün derlerki Mustafa ölmüş.
16.10.2012
Mustafa HamişKayıt Tarihi : 16.10.2012 19:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Hamiş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/16/bir-gun-derlerki.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!