Bir gün daha geçti.
Ne bir şey öğrendim, ne bir şey unuttum.
Zaman, yalnızca bir alışkanlık gibi akıyor üzerimden.
Bazen pencereyi açıyorum, sadece rüzgârın geçmesini izlemek için.
Birinin gelmesini beklemeden.
Hiçbir sesin kalbime çarpmadığı anlarda,
sessizliğe yemin eder gibi yaşıyorum.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan