Bir gün daha bitti
ben hala kendimde değilim
kirpiklerim devriliyor gözlerime
giderek büyüyor gece
gerçek kadar uzak her şey
üstüne kar yağmış kaldırımlar gibiyim
yüreğimse akıp giden ırmaklar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta