Çıkarı uğruna dostluk kuranlar,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Çıkarı için insanı kıranlar,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Çıkarcıların sonu olur beter,
Menfaat bitti mi dostluk da biter.
İnsan şaşırırsa düz yolda yiter,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Üste doğru kazan kaldırır astlar,
İki yüzlü kulu bırakır dostlar.
Şaşıranlar gidip kayaya toslar,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Dünya çıkarcı insanlarla dolmuş,
Bu dünya bir menfaat dünyası olmuş.
Menfaati biten boşuna yol almış,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Yusuf biz kötüye etmeyiz meyil,
Bizim dostluğumuz çıkar için değil.
Söylediğim söze çıkarcılar dahil,
Bir gün çıkmaz sokakta yalnız kalır.
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/21/bir-gun-cikmaz-sokakta-yalniz-kalir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!