Bazen artıyor yaşama sevincim
Bazen yok oluyor nerden geldiği belirsiz bir rüzgarla sönen mum gibi
Seni her gördüğümde gözlerimdeki hüznün gittiğini hissediyorum
ve korkuyorum tekrar görmenden
ve seni her gördüğümde yüreğimden ağır ağır demir almış bir gemi güneşin battığı yere doğru bir eylül akşamı çıkıyor yola ve bütün hüzünleri taşıyor vagonları her gece son istasyon benmişim gibi içimden kalkan trenler
sen bakınca bir defa yüreğimden kuşlar havalanıyor ve nisana doğru kanat çırpıyor
bilmiyorum sana bu kadar yakınken beni ne korkutuyor
Elimde, sükutun nabzını dinle,
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
Devamını Oku
Dinle de gönlümü alıver gitsin!
Saçlarımdan tutup, kor gözlerinle,
Yaşlı gözlerime dalıver gitsin!
Yürü, gölgen seni uğurlamakta,
bir gün çıkıp gelmek kapına o saf masum halini bulmak,perdenin arkasında yüzüne rastlamak...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta