Bir Gün Biter Şiiri - Lâtif Karagöz

Dışarıda yaşam dolu dizgin
Güneş şuaları altın bürümcük.
Sanki herkes mutlu,hayatı düzgün
Herkesin yüzünde tatlı gülücük!

Bense bir yarış atının navlunda
Yatağa çakılı bir mıh gibiyim.
Püfür püfür çiçek sevgi dalında
Bu huzur ağacının sahibiyim!

Dalgasız bir nehir gibi hep durgun
Nedense şu günler,aylar hiç geçmez.
Benim kişiliğim,hayata vurgun
Şakrak bülbül gibi,insan seçmez!

Koltuk değnekleri yakın arkadaşım
Onlarla kalkar onlarla gezerim.
Önüme gelse de ekmeğim,aşım
Böyle paşalık bana yakışmaz derim!

Birden bire sanki denize düştüm
Dalgalar beni hep sahile iter.
Yaşamk azmim, her şeyden de üstün
Bu sayılı günlerim, bir gün biter! ...