Bir Gün Bir Şiir Gelir Şiiri - Saffet Çakır

Bir gün bir şiir gelir
Sessiz sedasız.
Çalar kapımı seher vaktinde
Ucu yanık kelimeler uçuşur gözlerimde
Semadan ateşler damlar irili ufaklı
Ufuklar yanar, ben yanarım.
Dingin sular dinlenirken içimde
Yüreğimde demlenir en içli heceler.
Kelimeler gelir ayakları yere basmadan
Güneş vurur pencereme
Bir ilkbahar sabahı…

Bir gün bir şiir gelir
Sessiz sedasız
Çalar kapımı ansızın
Ucunda sevda türküleri
Yarına düşer sel yangınları
Kırlangıçlar konar omuzlarıma
Yüreğim ki korkar haykırmaktan
İçinde uyuyan prensesi uyandırmamak için.

Ve bir gün bir şiir gelir
Elinde salkım saçak düşlerle
Ve bahar kokulu çiçeklerle
Yüreğimin şirazesine değer
Nakış, nakış...
Ve sen
Dağ yamacında açan çiçek
Gül dalında gonca.

Kim bilir nerden koptun geldin?
Ey Leyla kokulu şiir!
Ayağının tozunda çöl kumları var.
Ferhat’ın dağlarında gezen sen miydin?
Hüzün kokar nasırlı ellerin
Yoksa Kerem yangınından kül mü getirdin?
Sen miydin yoksa,
Yüreğimin enginlerinde ağlayan…

Ey şiir!
Geleceksen aşkın o safir adıyla gel
Bir bahar tadıyla gel!
Vuslata çıksın yolların
Bir turna kanadıyla gel!