Bir gün bir bülbül güle aşık olmuş

Bir gün bir bülbül güle aşık olmuş,
Gülü Peygamber gülü diye sevmiş.
Allah aşkını ondan sonra bulmuş,
Zikir yapar Allah diye ötermiş.

Bülbül gülde Hak rızasını güder,
Hak kelam ile Hak yoldan gider.
Seher vakti gül için figan eder,
Kendisini yerden yere atarmış.

Bülbüle gül aşkı bilsin demişler,
Gül bülbülü örnek alsın demişler.
Bütün dünya gülün olsun demişler,
Bülbül elinin tersiyle itermiş.

Muhammed muhabbet ile gül olmuş,
Sevgi gönüllere gül ile dolmuş.
Hak Nebisi ölünce bu gül solmuş,
O günden beri bülbül yas tutarmış.

Bülbül dalda Kuran okuyup öter,
Aşkını Yusuf gibi öze katar.
Hak aşkını her şeyden üstün tutar,
Hakkın sevdasıyla yanıp tütermiş.