Bir Gün Bileceksin... Şiiri - Aşknüma At ...

Sema al al olmuş bu gece,
Gönül karadan kara.
Çığlıklar yükseliyor duyuyor musun?
Izdırap yüklü hecelerimde.
Anlayamıyorum,
Kimdi beni bana yakıştırmayan?
Nasıl olur, nasıl?
Neyi ağlatabilir yüreğin?
Öfkeyi, çileyi, nefreti,
Sevebilir misin sen?
Bilebilir misin?
Doğmayı ve gülmeyi ölmeye borçlu,
Yaşamaya mecbur bu yürek,
İttigah nedir bilmeden...
Aşkı eleyip öyle katacaksın gönül hamuruna.
Ve beni bugün gibi seveceksin.
Bugün gibi bağrına basıp,
Bugün gibi bileceksin.
Ağlarken bile nasıl mutlu olduğumu,
Geceyi gündüzden ayıramadığımı,
Seni sana yazamadığımı bugün bileceksin...
Parçalanmış yüreğimle alay edenlere,
Kalbimi hacer sanıp, arkamdan gülenlere,
Kadir kıymet bilmeyen, nefreti bilenlere,
Hiç darılmadığımı bugün bileceksin...
Bu hayat benimdir silmeliyim kederimi
Yürüdüğüm bu yolda bilmeliyim hedefimi
Rih alıp götürmeden sabrımın sebebini
Ölümü sevdiğimi bugün bileceksin.
Gönlünün benle dolup sende taşacağını,
Vefadenen ümidisende bulacağımı,
Mum ışığındayken kamer doğacağımı,
O'na yanacağımı bugün bileceksin.
İpek kadar temiz,şems gibi sıcak olduğunu,
Layin bakışlarında gizli bir perde bulduğumu,
Matar boşanır gözlerimden,
Duydukça mesud olduğunu,
Hammame olup uçtuğumu bugün bileceksin.
Aşk dilenen avuçlarım taç yapamaz başına
Dağlarını yıkamaz belki kederinin mezarlığına
Nehirlerini akıtamaz gönlünün üzerine
Misafir olamaz belki bilmem kalbinde uykuya hasret gözlerim
Hadi kalan bu sokakta salamın okunduğunu bir gün bileceksin...