yirmi dört mart iki bin üç, İstanbul.
Bir şiir daha yalın
Sonum bir adım daha yakın
Yüzümü asın, yazdıklarımı yakın
Çok uzak bu geceye hâlâ yarın
Çünkü ölüm oldu beklenen.
Ve yalnız cenazelerde yaşar bekleyen
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını