Bir Gün Ben.. Şiiri - Mehmet Çevik (Haze ...

Bir gün olacak, ben
Bende mutlu olucam ben
Çocukluğumu bulacağım belki bir gün
Büyüyüp kök salınca dünyaya
Güllerimi takacağım işte o zaman,
Sevdiğimin saçına.
Yüreğimi ıslatan yağmurları,
Bir şemsiyeye hapsedip,
Atacağım en derin mazgallara,
Kuruyunca bedenim tamamen,
Bırakacağım şiirleri,
Yada bir bir soracağım,
Hepsine nedenlerini...

Bir gün olacak, ben
Çıkacağım gökyüzüne,
Ele güne bakacağım.
Bir kuş olup belki,
Yarin penceresine konacağım.
Kendimi kurtaracağım o zaman,
İçimi kemiren,
Beni bir yere götüremeyen hislerimden.
Acılarıma soracağım,
Nereden geldiklerini,
Hıncımı duvarlardan alacağım,
Öfkemi katıp rüzgarlara,
Eseceğim Ankara’da ki tutsaklığıma...

Bir gün olacak, ben
Yaşadığım yerlerde,
Dağ yolları, caddeler, sokaklarda,
Vurulduğum neresi varsa,
Açılıpta yüzüme kapanan kapılara,
Başkalarının elinde meşale gibi yanan,
Üzerine titrediğim hayatıma...
Lanet edip,
Esip gideceğim,
Bana fazla gelen şu zalim dünyaya...

20.01.2002