Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Kaybetme korkusu hep olucak nefesi tuketene kadar..bence kimse vazgecilmez degildir..kaybetmeyeyim diye beklentilerle bogmaktansa tatli bi hatira olup dudaklarimizin gülücüklenmesi daha eftaldir diye dusunuyorum..
Hayatta tasinmaya mecbur zorunlu yukler ve insanda biraktigi izler kaleminiz daim olsun
kaleme sağlık zaman zemin ve değişen duygular.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta