Bir Gün Belki Şiiri - Atilla Adsay

Atilla Adsay
213

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Bir Gün Belki

Sana bir daha merhaba diyeceğim belki de hayattasın
Yıllar geçti arada.
Bir birimizi sormadık soramadık belki de unuttuk her şeyi
Ha ne dersin
Sen bende kaldın unutulmayanların içinde
Vefasızlık değil şartlar sürükledi diyebilirim ikimizi
Şimdi sayende yazar oldum tabiri caiz ise şair oldum
Avunuyorum işte kendi dünyamda
Yüzüne söyleyemediklerimi döküyorum şimdi satırlara
Öyle anlı şanlı bir yazar veya bir şair değilim
Çocukluğum, gençliğim, kaldı geride
Ama biraz olgunlaştım ha bilesin saçlarımda kırlaştı, bir kaç tane de dişlerim döküldü, yoksa ben yine aynı tanıdığın benim.
Ama bir dişçiye gittim tebesömlerımın arkasındaki görüntü bozulmasın diye.
Senden gizleyemem bilirsin her ne kadar iyiyim desem de kırağı örtü bedenimi seher yeli gurbet ellerinde acımasızca esti
Kader diyip geçiyorum
Bir daha karşılaşır miyiz bilemem umudumu yitirmedim beklide ikimizde nine dede oluruz bir gün karşılaşırız.
İki üç ay arayla seni rüyamda görüyorum o gün hasretimi gideriyorum seninle olduğum günlerimizi yaşıyorum. Hatta evli olduğumu çocuklarımın olduğunu bile unutuyorum dalıyorum hayal alemine mora menekşeye koşuyorum gülü goncayı savuruyorum etrafa tos pembe dünyam alt üst olur.. bir an olduğum yerde donup kalıyorum bin beşyüz vatla çalışan bir pervane gibi fişini çektiğin zaman dururya işte o an yerini karamsarlığa bırakıyor yalnızlığa bürünüyorum kendimden bile tiksiniyorum ben nasıl bu yaşa kadar sensiz yaşamışım aklım almıyor.
Sevdamız bir hayalimiydi. Hangi dünyada idik bizim başka bir dünyamız mı vardı şimdi başka bir dünyada damı yaşıyoruz.
Bazen sofrada yemek yediğim an aklıma geldiğinde yutkunuyorum boğulacak gibi oluyorum. Hanım ne oldu neyin var. Yo yo yok bir şeyim diyorum. Belki tanıdık biri aç dır.deyip durumu idare ediyorum. Bir tek onu kandırıyorum. Kendimi asla. Bu mutsuzluk nereye kadar devam eder bilemiyorum. Bildiğim bir zaman var o da kabre girene kadar olur diye düşünüyorum. Bu defada acaba acaba öte alemde bir birimizi görebilir mıyız diye bu defada ona kafayı takıyorum.
Seni düşünürken sen uzaklarda yaşayıp yaşamadığından emin değilim.ama bir his var kalbimde.. şayet bu dünya yı terk etmiş olsaydın mutlaka rüyama girerdin.. ben çok iyi biliyorum sen yaşıyorsun.. şayet yaşıyorsan sana Cenabı yaratandan uzun ömürler diliyorum.

Bir Not: düşüyorum şayet bu yazdıklarımı okursan senden ayrı kalmak o kadar zor ki hiçbir acı senden ayrıldığım acıyı geçmedi.. tek bir acı senin acını bastı oda evlat acısı..

Atilla Adsay
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 19:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Atilla Adsay