Gidenler bir gün arkasına dönüp bakacak,
kaybettiklerini gözleriyle yukarıdan aşağı doğru süzerek,
göz yaşlarıyla o anı süsleyecek.
bırakılanlar ise, beklemiş olduğu o günün tanıdı çıkarıp,
Kocaman bir oh çekecek, içi yanarken halen.
Gidişini durdurmak, seni affediyorum diyerek,
Haykırmak isteyecek yapamayacak.
Bu sefer kendine olan onurunu hiçe sayamayacak.
Derdinin,
yılların birikmiş kederini yine bir sigarayla taçlandıracak,
Sigarasının dumanının uçuk kaybolduğu gibi,
sevdiğinin yine kaybolduğunu görecek,
içten içe ağlayacak,
evde olması gereken kişi,
okulda olması gereken bir öğrenci,
ama geceleri kendi benliğiyle yalnız kalacak,
geceleri,
son sigarasını yakmak üzere elini cebine atarken,
çakmağının Ateşinde,
Yanında o kadar insan varken,
Yalnızlığın ne demek olduğunu anlayacak.
emre HANBAY
Emre HanbayKayıt Tarihi : 26.3.2012 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!