Yıllardır etrafımı izliyorum, dönen dolapların hesabını tutmaktan yorgun düştüm.
Kime "bu iyidir " diye baktıysam, mutlaka beni yanılttı.
Kimin işi düştüyse ve itirazsız işini gördüysem, mutlaka pişman etti.
Kim düşmüşse ve ben elimi uzatmışsam, mutlaka kolumu kaptırdım.
Kimin hatırını saydıysam, mutlaka onurumla oynadı.
Kime işim düştüyse, mutlaka görülmedi.
Kime derdimi anlatıp, sıkıntımı dile getirdiysem, mutlaka benden uzaklaştı.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta