Bir Gün Anlarsın Şiiri - Kadir Başboğa

BİR GÜN ANLARSIN
Gün gelir aydınlıklara hasret kalırsın,gün gelir parmak uçlarının dokunamayışını, kaZırsın duvarlara öyle saçlarının gözlerinin önünde olmasına rağmen,göre göre kaZırsın,parmak uçlarının özlemini gurbetini......
Birgün anlarsın sevmek ne imiş öyle gözLerinin dolmasının,göz pınarlarının kurumasının dahi içindeki sevgiyi ve o sevgiye duyulan özleme yetersiz ve etkisiz kalışını.....
O zaman ne gök anlar seni ne uçsuz bucaksız denizler bir o dersin bir o çünkü o senin soğuk duvarlarına yansıyan güneştir ,karanlıklarına doğan ayındır aslında....
Yoktur o gibi bir gurbet,on gibi bir samimiyet ve gün gelir yanında olamayışına,göz kapakların kapanırken bile onsuzluğuna ağlarsın ve kapatır gözünü,hayalini ve yine çeker bir nefes kokusunu ararsın.......
Kısacası hayata Düşman,Geçip giden zamana kızgın ve hayallere kırgın yaşarsın çoğu zaman......