Bir Gün Anlarsın Şiiri - Şayan Mumcu

Bir gün anlarsın,
Nasıl doğduğunu.
Ağlayarak derdini anlatmayı,
İhtiyacın giderildiği zaman,
Gülücükler atmayı..
Bir gün anlarsın,
Yarım yarım konuşarak
Derdini anlatmayı.
Etrafında olup bitenleri görüp
Taklit etmeye çalışırsın onları..
Derken, emeklemeye başlarsın,
Ne büyük çaba, ne büyük emek,
Ne büyük güç,
Ve ne büyük bir başarıdır bu ki....
Yürümenin başlangıcı.
Bir gün anlarsın...
Bir gün korka korka
Attığın ilk adımlarını,
Gün geçtikçe düşe kalka,
Ama, korkmadan attığın
Sağlam adımlara, dönüştüğünü….
Hiç ummadığın bir anda
Koşup oynamaya başladığını,
Bunları nasıl başardığını,
Bir gün anlarsın.
Oynarsın durup dinlenmeden,
Vakit saat bilmeden,
Her oyununda, yaşamı taklit ettiğini.
Bazen de ağlarsın nedenini bilmeden,
Bazan gülersin anlamadan,
Kızarsın, kırılırsın, incinirsin,
Oynayarak öğrenirsin
Hayatın acımasız lığını.
Çaresizlik içinde kıvrandığında,
Çarenin kendin olduğunu
Bir gün anlarsın..
Bir gün anlarsın
Yürümenin ne demek olduğunu.
Yürümeyi öğrenerek
Aldığın sorumluluklarını...
Yaşam savaşını kazanmak için,
Çocukluğunda oynadığın
Oyunlar gibi,
Artık bütün gücünle
Çalışman gerektiğini
Bir gün anlarsın...
Bir gün sen de anlarsın
Nasıl ve niçin dünyaya gelindiğini....
Seni büyüten, seni yürütenlerin
İsteseler de seninle olamadıklarını..
Kendin için, kendinle birlikte
Yürümen gerektiğini,
Yaşamın boyunca çalışmanın
Zorunlu olduğunu
Bir gün sen de anlarsın elbet,
Bir gün sen de anlarsın....
. 06.11.2011 ŞAYAN MUMCU
TEKİRDAĞ