Bir Gün Aniden Gideceğim Şiiri - Gülden ...

bir gün aniden gideceğim...
komşuda davul zurna çalıyorken
veya ben,deniz kenarında çakıl topluyorken
en çok da böyle olsun isterim;
doyasıya yüzmüşüm,güneşi tenimde hissetmişim
belki de bi cigara tüttürmüş,demli bir çay içmişim
uzanmışım kumlara,elimde bir kitap,gözümde gözlük,
dünyanın tasasından vazgeçmişim

bir gün aniden gideceğim...
yüreğim isyan meydanlarında haykırıyorken
dizlerim dik merdivenlerde yoruluyorken
ya da, kendi kendime şiir yazdığımı sanıyorken
kimbilir o sırada aklımdan neler neler geçecek;
lokmaların boğazıma dizildiği anlar mı desem...
gözlerimin, ses varmış gibi boş yere baktığı yönler desem...
ne desem...

bir gün aniden gideceğim...
uzaktaki yakın sevgileri beklerken
günahsız hatalarımı affederken
sevdiğim şarkıları söylerken
ne bileyim işte...
yalnızlığım içimde...
yokmuşum gibi unutulmalar içimde...
iz bırakan sözler gibi hemde...

13-Eylül 2013-Zonguldak