Semazen’i yangının ortasına atanlar,
Feryadımı duyarlar, halâ sınarlar beni.
Ram olduğum yolları ellerinde tutanlar,
Biatımı saymayıp derdime dert katanlar,
Bilemedim ne çare, niçin kınarlar beni...
Yanıyorken, içimden ateşi almayanlar,
Pervaneyi bilmezler, mücrim sayarlar beni.
Gönlünün vazosuna, lalemi koymayanlar,
Arkasını dönüp de sesimi duymayanlar,
Bilâl’in salâsında elbet duyarlar beni…
Aldığım her nefeste infilak ediyorken,
Sevdiğim anlamazsa el nasıl anlar beni...
Girdiğim çıkmazlara hasreti çiziyorken,
Hurufatın içine kabrimi kazıyorken,
Feryadımı ne bilsin, şair sananlar beni…
Sevabıma bakmayıp günahımı görenler,
Bugün anlamayanlar yarın anlarlar beni…
Yağmur olup göklerden gözlerime inenler,
Ufkumdan cennetimin kokusunu silenler,
Şiir sandıklarıyla bir gün anarlar beni…
Kayıt Tarihi : 14.1.2013 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün anlamayanlar yarın anlarlar beni…
Yağmur olup göklerden gözlerime inenler,
Ufkumdan cennetimin kokusunu silenler,
Şiir sandıklarıyla bir gün anarlar beni…
Çok samimi ve içten yazılmış dizeler bunlar...Yüreğinize sağlık,ilhamınız bol olsun..
TÜM YORUMLAR (9)