Bir gün Şiiri - Nuri Altay

Burnun büküp, begenmezlik etme
Dil kusurludur bıçaktan, bir sözle kesme
Tuttuğun ele, baktığın sineye aldanayım deme
Elbet bahtımı evin bileceksin bir gün
.
Sanmaki gelemem sana, düşlerim bırakmaz
Sanma ki Yüzünü göremem diye gönül uslanmaz
Sana akan iki damla yaşla toprak ıslanmaz
Sen de sızlanıp, gömüleceksin bir gün
.
Uzaklar zor diye kacivermek kolay mı
Yokken bile tutabilirken eller ,uzaklar reva mı
Hastalık değil ki sorasın, merhemler deva mı
Derman bulamayıp, yarana tuzumu basacaksın bir gün
.
Tükenir mi umutlar, kapandı diye bir kapı
Sevgiyle bulunacak ,gönüllerin yolu yordamı
Yorganima göre uzatmadin diye ayağını
Üşüdüm deyip, yamacıma sokulacaksin bir gün
.
Bilirim ne uzaktır dert olan ne de bahaneler
Hakkını verene sevmenin, kolaydır dağlar çöller
Yazdıktan sonra her gün sana bu nasırlı eller
Alışılıp, sen de herkes gibi olacaksın bir gün
.
Eskitsem de yolunda nice mutluluklarimi
Kaybetsem de her geçen gün hatırladiklarimi
Akıtsa gözlerimi, kapasa bile kollarımı
Gözümden ziyade, gönlümden de ırak olacaksın bir gün