Bir gün Şiiri - Meyyit Sad

Kalem ve kağıt; kalem kağıda aşık
Kalemin mürekkebinden bir umutsuz aşk
Katre olur damlar kağıda
Kalemin ucu kırılır da
Artık yazmaz olur bir gün

Damarlarındaki artık sıradan değil!
Çünkü artık senin değil!
Bir efsunlu mürekkep olur
Fakat ne çare, kalem artık yazmıyor
Gönül hokkan kurur da
Mürekkebin biter bir gün

Güneşin her doğuşu bir umut!
Fakat güneş baharı müjdelemek için gelmedi
Biraz daha yakmak için her seferinde
Heyhat! Gönül de dayanamaz artık!
Mürekkebi kalmadı ki artık içinde
Mevsim kışa razı gelir de
Güneş de doğmaz olur bir gün

Derdinden büyük dert mi var?
Derdinden büyük "Derdi Veren" var!
"Ol!" deyince olmazları oldur
Yaz gelir, hokka dolar ve kalem tekrar yazar,
Eğer O istemezse
Ömür biter, kağıt gayri yok olur ve zaman durur
"Meyyit"e kefen biçerler de
İmtihan biter bir gün
Ve sessizce çeker gider bir gün...