Eğer bir gün kendimde o gücü bulabilirsem öldüreceğim seni,bende...
Ama yine de seni uzaklara gömmeye elim varmaz,mezarın hep göğsümün sol köşesinde...
"Böyle olacağı belliydi" diyenlere dimdik ayakta durduğumu kanıtlamak için sistematik tebessümler yerleştireceğim yüzümün gamzelerine...
Ve arkandan döktüğüm gözyaşlarıyla su vereceğim,mezarına ektiğim güllere,lalelere...
Ama şimdi incinmişliğin verdiği cesaretle karşına geçip ne var ne yok sayıp dökmek zamanı...
Kendimi bile hayrete düşürürcesine hiç kullanmadığım en ağır lafları birer tokat gibi yüzüne vurmayı...
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık