Alışmışız dünya denen meyhanede sarhoş olmaya
Önce yürüyelim derken,emeklemeyi dahi bilmiyoruz
Sıra atlamadan,zamanı gelen içecek o zehiri
Bir gün bakacaksın,ecel şerbetinin tadına...
Ne kadar seversen sev,babanı anneni
Eksik omasın sofrandan,kuş sütü,aşı,nimeti
Faydayok köşklerin,sarayların,altınların,zineti
Bir gün vedalaşacaksın,eşinle,dostunla,çocuğunla...
Kimler geldi geçti,o küçük görünen taştan
Bir zamanlar çok geçtin,sen onun yanından
Son kez oraya tattın mı,sil tekrar baştan
Bir gün konulacaksın sen,o musalla taşına....
Benzemez burada gördüğün zindanlara
Yaşadığın gecelerdeki, zifiri karanlıklara
İçki içtiğin meyhanedeki,o loş ışıklara
Bir gün gireceksin,o karanlık çukura....
Ana baba günü gibi olacak orası
Kimse kimseyi tanımaz,ne anası ne bacısı
Değildir o,burada gördüğün mısır çarşısı
Bir gün hesap vereceksin orada.....
Yüzün kızaracak,akıtacaksın soğuk terlerini
Dilin çözülecek,her şeyini konuşacak marifetlerini
Herkes duymayacak,görmeyecek birbirlerini
Bir gün çıkacaksın sen,o huzura.............
Kayıt Tarihi : 10.11.2013 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!