Bir an, bir hayaldi beni ürküten.
Oysa uzaktaydın sen.
Çok uzakta, bir bilinmeze yelken açan;
Benzerliklerimiz miydi?
Birbirimizi sevmemize neden olan?
Yoksa zıtlıklarımız mıydı?
Sanırım en çok da onlar.
Bir gün, bir bilinmezden gelen biri,
Durdu uzun uzun seyre daldı beni.
Sen sandım, ağladım.
O da seni arıyormuş meğer
Daha çok kanadım.
Biz imkânsız aşkları mı sevmiştik en çok?
Ondan mıydı seni bulunca kaçışın.
İçine almayıp dışarıda kalışım?
Bir gün bir bilinmezden gelen biri,
Seni bana anlattı.
Beni sordu sen adına.
Bir hikâyeydi duyduğu.
Kayıp âşıkları birleştirmekti muradı.
Bir gün, bir bilinmezden gelen biri,
Beni sordu sen adına,
Öldü dedim.
Seni anlattı bana,
Tanımam dedim.
Kayıt Tarihi : 14.5.2012 01:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasret Sayınta](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/14/bir-gun-534.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!