Bir Gün Şiiri - Asya Gülhan

Bir varmış bir yokmuş
Oluverdik bir gün
Yoruldum.
Keşke,
Tarlada şafakla ekini yolmaya başlayan
Bir ırgatın yorgunluğu olsa idi
Hissettiğim.
Dağınığım.
Esen poyrazın kollarına bırakılmış
Bir ip gibi.
Hızlı yaşadım.
Farkına varmadım hiç bir şeyin.
Ani oldu kendime gelişim,
Bıraktı beni fırtına,
Sevgisizlikten kurumuş ağacın dallarına.
Saçaklı,
Rengi solmuş,
Parçalarını bilmediği yerlere
Koparttırılarak bırakmış...