Ey fâni sevgili!
Etme bu kadar nâz, âşık usanır,
Bakan sabır taşı yarılır bir gün;
Gönül nazargâhtır, duâ kuşanır,
Kulun sahibi Hakk darılır bir gün..
Çekme daha dünya yâr tamâhını,
Alma sen kimsenin sakın âhını,
Kim kimin yüklenir de günâhını?
Huzuru mahşere varılır bir gün..
Şu tâlihin dâim gülecek sanma,
İstemem nefsinin peşinde yanma,
Dünya bir oyundur ne olur kanma,
Kaderin kartları karılır bir gün..
Sen ki cân evinden Adem'i vurdun,
Neden hep firâka saati kurdun?
Hasımın belledin, çok uzak durdun,
Dost kara topraklar sarılır bir gün...
Kayıt Tarihi : 18.11.2016 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!