Yine akşam oluyor
İnsanlar sessizce benliklerine çekiliyor
Yaşanmışlıklar yorgunluğunu omuzlarımıza yüklüyor
Yoksa yaşayamadıklarımız mı can yakıyor?
O güzel güneş kaçarken bizden yavaşça
Aslında biz kovalıyoruz o kaçmasa da
Günün hüzüntüleri varsa da avuçlarımızda
Bir türlü atamadık, kaldı kanatırcasına.
Biliyorum güneş birgün doğacak
Ve hayranlığımla gözlerim ona bakacak
Suskunluğumsa birgün bozulacak
Daha çok güneş var yaşanacak.
Güneş batana kadar duracak
Hayatıma yaşamlar katacak
Ben ise; içimde bir çocuk yaşatacak
Sonsuza kadar orada hep küçük kalacak.
Kayıt Tarihi : 11.3.2011 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
09.11.2010 saat:16.56
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!