Bir Gün 2 Şiiri - İbrahim Pataz

Baharı yaşayan sevecen canlar
Mevsim güzden sonra kış olur bir gün.
Farkına varmadan geçer bu anlar,
Maziye gömülür hoş olur bir gün.

Kişinin yokuşa dönünce yolu,
Kırılmış dal gibi eğilir beli,
Titremeye başlar ayağı eli,
Dolar iki gözü yaş olur bir gün.

Çare etmez malı mülkü serveti,
Kayıp olur bedenin heybeti,
Biter azaların gücü kuvveti,
Yenilir ecele tuş olur bir gün.

Tükenir kısmeti havadan sudan,
Uyanır silkinir kalkar rüyadan,
Emir gelip çağrılınca dünyadan,
ELEMİ’nin yeri boş olur bir gün.
05.11.2012 Osmaniye
İbrahim PATAZ