Bir Gün Şiiri - Zekâi Budak

Güvenme aynaya ey güzel kadın
Saçına kar yağmış sanarsın bir gün
Yüzüne çizgiler misafir olur
Tükenen gençliğe yanarsın bir gün

Kavuşmak ne güzel hasret ne acı
Aynaları kırmak sanma ilâcı
Bu saçlar başının gümüşten tacı
Olur da her teli anarsın bir gün

Ölümden bîhaber geçerken ömrün
Bu tatlı rüyanın sonunu düşün
Bakıp gençliğine masmavi göğün
Ekmeğini zehre banarsın bir gün

Bir ömür boyunca bekleyen gence
Çektirmek reva mı ey kadın sence
Yakıyor saçların kızıl rengince
Sen dahi o renge yanarsın bir gün

Kemirir içini ölmek korkusu
Ne kuş ninni söyler ne şu akan su
Söner o gönülde tutuşan arzu
En gerçek yalana kanarsın bir gün

(Babaeski - 21 Ekim 1974)