Bir Gülüşünle... Şiiri - Ziya Tüfekçi

geceleri bazen yüzlerce renge dönüşüyor karanlık…
aslında,
bir gökkuşağının akıl almaz renklerine bulanıp,
gülüşünün kokusunu dağıtıyor her yana.
avuçlarımda,
haylaz bir çocuğun göz kırpması kadar özel,
beyaz, bembeyaz,
kirlenmemiş, kirletilmemiş düşlere uyutan,
yüzünün eşsiz güzelliği,
yüreğimde sen…
şimdi maviye çalıyor gece,
deniz mavisine…
peşinde alaycı martıların uçuştuğu gemilerde,
saklanan suskun bir davette,
hiç dans edemeyeceğini düşünen
bir engelli gibi beklerken,
gelip tutuyorsun elimden;
yeşile boyanıyor her şey,
yemyeşil çimenlere.
uçsuz bucaksız özgürlükte,
koşaradım gidiyorum,
bakışlarının kıpkırmızı düşlerine…