Bir gülüşün yeter, tekrar yaşama bağlanamama.
Bir gülüşün kaldırır, tekrar beni ayağa.
Bir gülüşün yeter, söndürmeye içimdeki yangını.
Ve bir gülüşün yeter, yeniden aşık olmama...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta