Bu ıssız kentin boş sokaklarını,
Şu kurumuş ağacın dallarını,
Coşturup yeşerten bir gülüşün vardı.
Kapatmışken bulutlar gökyüzünü,
Sen gülerek döndün mü yüzünü,
Güneşi yaşatan bir gülüşün vardı.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta