bir gülüşün ölümem için yeter
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
ÖLÜRDÜM
Eli elime değmedi
Değse idi ölürüdüm,
Dili dilime değmedi
Değse idi ölürüdüm.
Bana gönlünü vermedi
Gönül bahçeme girmedi
Bahçemde güller dermedi
Derse idi ölürüdüm.
Gönlüm yüceden inmedi
Ağlar ağıt hiç dinmedi
Gözde yaşı yar silmedi
Silse idi ölürüdüm.
Aklım aşkıma yetmedi
Başımdan aklım gitmedi
Sevdiğimi o bilmedi
Bilse idi ölürüdüm.
Namelerimi dermedi
Bakışla sevgi örmedi
Gözü gözümü görmedi
Görse idi ölürüdüm.
İsmailoğlu değmedi
Kendisini hiç öğmedi
Sevdim fakat o sevmedi
Sevse idi ölürüdüm.
08.03.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta