dağ başında tek gezen bir ceylan gibi
bir tüfeğin namlusunda tutuklusun
sensizlik öyle hızlı koşuyor ki
varlığınla bile durduramazsın
dudaklarında yapraklanır hüzünler
bir gülüşün bütün bir baharın güneşidir
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
