Bir gülüşüm vardı
Uçsuz bucaksız kırlar gibiydi
Rengarenk çiçeklerin neşesiydi
Derinlere kök salmış dalların tek şerbetiydi
Mor nergislerin, sarı papatyaların diliydi.
Bir gülüşüm vardı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var