Bir gülüşüm vardı
Uçsuz bucaksız kırlar gibiydi
Rengarenk çiçeklerin neşesiydi
Derinlere kök salmış dalların tek şerbetiydi
Mor nergislerin, sarı papatyaların diliydi.
Bir gülüşüm vardı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla